ภาษาไทยกับครูภัค - บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ เป็นคำนาม หมายถึงกลอง

บัณเฑาะว์ อ่านว่า  อ่านโองการบวงสรวง เทพยดาและดวงพระวิญญาณพระมหา กษั ว่า ขอนอบน้อมนมัสการ ครู อาจารย์ เทพเทวา บูรพมหา บัณเฑาะว์ ดวดกb บันทึกประเทศไทย ปี ๒๕๖๐ บูชาเครื่อง คำว่า บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ ทั้งๆที่มันควรจะเป็น บัน-เทาะ ตามตัว ฑ คำว่า มณฑป ก็เช่นกัน มน-ดบ แทนที่จะเป็น มน-ทบ อยากให้ผู้มีความรู้ด้านนี้ช่วยอธิบายให้เข้าใจหน่อยครับ

บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ  บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ กัณฑ์เทศน์ อ่านว่า ๑ ครุฑ อ่านว่า ๒ มณฑป อ่านว่า ๓ ทัณฑฆาต อ่านว่า ๔ มณฑล อ่านว่า ๕ บิณฑบาต อ่านว่า ๖ บัณฑิต อ่านว่า ๗ บัณเฑาะว์ อ่านว่า ๘ บุณฑริก

บัณเฑาะว์ อ่านว่า ขัดสมาธิอ่านว่า แตรสังข์บัณเฑาะว์ เป็นวงประโคมศักดิ์สิทธิ์ให้สัญญาณต่างๆ รับแบบแผนจากอินเดีย ที่สำคัญคือให้สัญญาณเสด็จเข้า-ออกของเทพเจ้า และพระราชา  พระผู้มีพระภาครับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนุปสัมบัน คือ บัณเฑาะก์ บัณเฑาะว์ กลองเล็กชนิดหนึ่งมีหนังสองหน้าตรงกลางคอด