ผักหอมเป - สะออนเด้

หอมเป ภาษากลาง  หอมเป ภาษาอีสาน หอมเป ภาษากลาง ขอบใบมีรอยหยักเหมือนใบเลื่อย จึงเรียกกันว่าผักชีใบเลื่อย ท้องถิ่นอื่น ๆ ก็มีชื่อเรียกที่แตกต่างกันไป เช่น หอมเป หอมป้อมเป้อ ผักหอมเทศ เป็นผักที่มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว  ผักหอมเป #อีสานออนซอน #สาวน้ำยืน ขอขอบคุณ คุณแม่จรรยวรรธน์ หิมะคุณ บ้านหนองกินเพล ต หนองกินเพล อ วารินชำราบ จ

หอมเป ภาษากลาง ผักชีฝรั่ง ถิ่นกำเนิด ภาคเหนือเรียก หอมป้อม ภาคอีสานเรียกหอมเป กลางใบ เป็นผักชีที่ใช้กว้างขวางที่สุด ทั้งใช้ใบแต่งกลิ่นอาหารไทย เช่น ลาบ ก้อย ผักชีฝรั่ง ผักชีใบ  บักผีผ่วน ภาษากลาง หอมเป ภาษากลาง ชื่อท้องถิ่น : ผักชีดอย ผักจีดอย ผักจีฝรั่ง หอมป้อมกุลา หอมป้อมกูลวา ห้อมป้อมเป้อ ผักหอมเทศ ผักหอมเป ชื่อวิทยาศาสตร์ : Eryngium foetidum L ชื่อวงศ์ : Apiaceae

อ้อดิบ ภาษากลาง หอมเป ภาษากลาง ผักชีฝรั่ง เป็นพืชล้มลุก มีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกาใต้ มีชื่อพื้นเมืองอื่น เช่น ภาคกลาง และทั่วไป ผักชีฝรั่ง ผักชีใบเลื่อย ภาคเหนือ ผักจี ผักชีดอย ผักหอมเทศ ภาคอีสาน ผักหอมเป ผักหอมเป #อีสานออนซอน #สาวน้ำยืน ขอขอบคุณ คุณแม่จรรยวรรธน์ หิมะคุณ บ้านหนองกินเพล ต หนองกินเพล อ วารินชำราบ จ